„W związku z ukazującymi się publikacjami zawierającymi informacje w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców, które mogą wprowadzać w błąd płatników składek, Zakład uprzejmie wyjaśnia.
Od 1 stycznia 2016 r. nie nastąpiły żadne zmiany w zakresie zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców, dla których odpłatność w umowie agencyjnej, umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wykonywania umowy. W podstawie wymiaru nie uwzględnia się zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Ponadto odpowiednie zastosowanie mają przepisy § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, z późn. zm.), określające przychody wyłączone z podstawy wymiaru składek.
Za tych zleceniobiorców w imiennym raporcie miesięcznym płatnik składek uwzględnia należne składki na ubezpieczenia społeczne od wszystkich dokonanych lub postawionych do dyspozycji ubezpieczonego wypłat - od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, którego deklaracja rozliczeniowa dotyczy - stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
W świetle powołanych przepisów, jeśli, przykładowo, umowa zlecenia zostanie zawarta na okres od 1 stycznia do 29 lutego 2016 r. i w zleceniobiorca nie uzyska w styczniu przychodu z tytułu wykonywania umowy, a w lutym uzyska przychód stanowiący podstawę wymiaru składek w wysokości 3 000 zł, to podstawa wymiaru składek za styczeń wyniesie 0 zł, a za luty 3 000 zł. Nieprawidłowe jest twierdzenie, iż w takim przypadku za luty składki powinny być opłacone tylko od kwoty minimalnego wynagrodzenia, tj. 1 850 zł.”.
